Kokkels invriezen

Kokkels invriezen is een heerlijke manier om deze zilte lekkernij langer te bewaren en op een later moment opnieuw te kunnen gebruiken in je favoriete visgerechten. Wie wel eens zelf kokkels heeft geraapt of een flinke portie vers heeft gekocht bij de visboer, weet hoe snel ze hun versheid verliezen. En dat is zonde, want goede kokkels zijn een traktatie. Gelukkig kun je ze uitstekend invriezen, mits je weet hoe het moet.

In dit recept leg ik stap voor stap uit hoe je kokkels eerst reinigt, daarna kort gaart, en vervolgens veilig invriest. Ook vertel ik hoe je ze daarna het beste kunt ontdooien en opnieuw bereiden. Aan het eind vind je een praktische handleiding, informatie over bewaartermijnen, vacumeren, het gebruik van bevroren kokkels in gerechten, en antwoorden op veelgestelde vragen.

Ik gebruik eenvoudige taal en deel mijn ervaring zoals ik het zelf in mijn keuken doe, met liefde voor de zee en een groot respect voor het product.

Afdrukken

Hoe kokkels invriezen?

Kokkels invriezen doe je het best als ze nog vers en stevig zijn, direct na aankoop of het rapen. Spoel ze goed schoon, laat ze hun zand loslaten in zout water en blancheer ze kort in kokend water tot de schelpen opengaan. Daarna koel je ze snel af, verdeel je ze in porties en vries je ze in luchtdicht afgesloten zakjes of vacuüm verpakt in. Zo blijven ze tot maandenlang goed en kun je altijd genieten van de zilte smaak van verse kokkels, zelfs als je ver van de kust woont.

Gang Vis

Keuken Nederlands

Trefwoord Kokkels invriezen

Voorbereidingstijd 20 minuten

Bereidingstijd 3 minuten

Vriestijd 1 dag

Totale tijd 1 dag 23 minuten

Porties 1 Portie

calorieën 74 kcal

Ingrediënten

• Ongeveer 1.000 gram verse kokkels
• Ongeveer 2 liter koud water
• 25 gram zeezout voor het ontzouten
• 1 liter water om te koken
• Eventueel: 1 citroen of takje peterselie voor later gebruik

Instructies

1. Spoelen en zandvrij maken

1. Verse kokkels moeten eerst goed gereinigd worden. Doe de kokkels in een ruime kom of emmer met koud water en voeg per liter water ongeveer 10 tot 15 gram zeezout toe. Laat ze minstens een uur staan, zodat ze hun zand loslaten. Je zult merken dat ze langzaam hun schelpen openen en het zand eruit komt. Spoel ze daarna een paar keer goed af onder koud stromend water. Gooi kapotte of niet-sluitende schelpen meteen weg.

2. Kort koken (blancheren)

1. Vul een ruime pan met ongeveer 1 liter water. Breng dit aan de kook. Doe vervolgens de kokkels in de pan. Na 1 tot 2 minuten zullen ze opengaan. Wacht niet langer dan 3 minuten. Ze hoeven niet helemaal gaar te zijn, alleen maar net open, zodat ze straks in de vriezer hun structuur behouden. Haal ze eruit met een schuimspaan en laat ze goed uitlekken in een vergiet.

2. Leg de geblancheerde kokkels op een schaal of bord en laat ze volledig afkoelen. Dit is belangrijk: warme kokkels direct invriezen veroorzaakt ijskristallen, en dat bederft de smaak.
3. Verdeel de kokkels in porties van ongeveer 200 tot 300 gram. Zo hoef je niet elke keer de hele voorraad te ontdooien. Je kunt de schelpen eraan laten of het vlees eruit halen, afhankelijk van hoe je ze later wilt gebruiken.

3. Invriezen

1. Doe de porties in stevige diepvrieszakjes of diepvriesdoosjes. Sluit ze goed af. Wil je het helemaal goed doen? Gebruik dan een vacumeermachine. Label alles met datum. Leg ze in de vriezer op minstens –18 graden Celsius.

Hoe ik kokkels invries?

Ik vries kokkels altijd eerst in nadat ik ze kort heb gekookt. Dit geeft me meer flexibiliteit. Rauw invriezen kán, maar ik vind dat ze dan meer structuur verliezen. Door ze kort te blancheren en dan meteen af te koelen, behoud ik die heerlijke beet van de schelpdiertjes.

Ik haal ze uit hun schelp als ik weet dat ik ze later in een saus of soep ga gebruiken. Blijven ze in de schelp, dan gebruik ik ze meestal voor gerechten zoals pasta vongole of als borrelhapje met een beetje citroen. Het hangt dus af van het doel, maar in beide gevallen werkt invriezen uitstekend.

Wat ik ook doe: vacumeren. Daarmee verleng je de houdbaarheid aanzienlijk, en het voorkomt vriesbrand. Zeker als je een grote hoeveelheid kokkels tegelijk in huis haalt, loont het echt om een klein vacumeerapparaatje te hebben.

Kokkels ontdooien en bereiden

Ontdooi bevroren kokkels altijd langzaam. Leg ze een dag van tevoren in de koelkast. Sneller ontdooien in koud water kan ook, maar dan wel in een goed gesloten zakje en met koud stromend water erover. Niet in warm water, dat is vragen om voedselvergiftiging.

Eenmaal ontdooid zijn ze zo goed als klaar voor gebruik. Je kunt ze kort opbakken in olijfolie met knoflook, toevoegen aan een pastasaus, verwerken in een vissoep of even opwarmen in witte wijn. Let op dat je ze niet te lang verhit, want dan worden ze taai.

Hoe lang kun je kokkels bewaren?

In de koelkast zijn verse kokkels beperkt houdbaar: hooguit 1 tot 2 dagen. Bewaar ze altijd in een kom afgedekt met een vochtige doek, en nooit onder water of in een gesloten plastic bak. Ze moeten kunnen ademen.

In de vriezer blijven geblancheerde kokkels zo’n 2 tot 3 maanden goed, mits goed verpakt. Heb je ze gevacumeerd? Dan kun je rekenen op 6 maanden of zelfs langer, zolang je vriezer goed koud blijft.

Gevacumeerd en in de koelkast blijven kokkels tot 4 à 5 dagen goed. Daarna moet je ze echt gebruiken of alsnog invriezen.

Kokkels langer bewaren met behulp van vacumeren

Als je kokkels écht zo lang mogelijk wilt bewaren zonder verlies van smaak of kwaliteit, dan is vacumeren dé oplossing. Door de lucht volledig uit de verpakking te halen, voorkom je oxidatie en vriesbrand – twee grote vijanden van schelp- en schaaldieren. Vacumeren zorgt ervoor dat de kokkels geen ijskristallen vormen en dat hun delicate structuur behouden blijft. Of je ze nu mét of zonder schelp invriest, vacuüm verpakte kokkels blijven tot wel zes maanden houdbaar in de vriezer, terwijl dat zonder vacumeren meestal maar twee à drie maanden is. Het verschil proef je echt: gevacumeerde kokkels smaken na maanden nog net zo fris als op de dag dat je ze invroor.

Ook in de koelkast verleng je de houdbaarheid aanzienlijk met vacuümverpakking. Waar ongeopende verse kokkels maar één tot twee dagen goed blijven, blijven gevacumeerde kokkels in de koelkast tot wel vier à vijf dagen vers. Dat is handig als je een etentje plant of ze pas later in de week wilt bereiden. Zorg er wel altijd voor dat je na het vacumeren snel terugkoelt en de temperatuur rond de vier graden blijft. Zo heb je niet alleen meer tijd, maar ook meer zekerheid dat je kokkels veilig en smakelijk blijven.

Kun je kokkels bevroren gebruiken in gerechten?

Ja, kokkels kun je direct uit de vriezer gebruiken in warme gerechten zoals soep of saus. Het is dan wel belangrijk dat je ze eerst even snel spoelt onder koud water, zodat het meeste ijs verdwijnt. Daarna kun je ze bevroren in de pan doen. De warmte van het gerecht zorgt ervoor dat ze snel ontdooien.

Voor koude bereidingen of als je ze los wilt serveren, raad ik aan om ze wél eerst helemaal te ontdooien. Dan kun je ze ook beter op smaak brengen met kruiden, citroen of olie, en behoud je meer controle over de textuur.

Mijn advies en tips?

• Kokkels zijn bodemdiertjes. Ze leven in het zand en nemen daarvan ook behoorlijk wat mee naar huis. Wat de meeste mensen vergeten: één keer spoelen is niet genoeg. Laat ze eerst een uurtje in koud water staan met een handje zout, zodat ze zichzelf “uitspoelen”. Daarna spoel je ze nog drie keer goed af, onder koud stromend water. En ja, ik doe er altijd nóg een laatste spoelbeurt bovenop. Waarom? Omdat je echt geen zanderige kokkel wil uit je vriezer halen. Dat verpest alles.
• Sommigen denken dat je kokkels levend moet invriezen, net zoals bij oesters. Dat is een slecht idee. Een kokkel die nog leeft, maakt tijdens het invriezen bacteriën vrij die niet goed zijn voor je gezondheid. Kook ze dus kort: één tot twee minuten in kokend water, tot ze nét openstaan. Daarna haal je ze direct uit het water en koel je ze snel af in een ijsbad. Zo blijven ze stevig, veilig én smaakvol.
• Wat veel mensen weggooien, is juist waardevol. Het kookvocht van kokkels zit vol zeesmaak. Laat het even bezinken en giet het dan voorzichtig af, zonder het zand mee te nemen. Vries dat vocht apart in, in kleine porties. Ideaal om later een vissaus of een bouillon een zee-achtige diepte te geven. Dat beetje vocht maakt echt het verschil tussen “lekker” en “wow”.
• Je kent het wel: een grote zak uit de vriezer trekken, half ontdooien, een beetje eruit halen en de rest weer terug stoppen. Niet doen. Deel je gekookte kokkels op in kleine porties, bijvoorbeeld per persoon of per maaltijd. Gebruik diepvrieszakjes of vacuümzakjes. Zo blijft elke portie vers, en hoef je nooit te knoeien met half bevroren schelpen.
• Lucht is de vijand van smaak en structuur. Als je echt lang wilt bewaren, dan moet je vacumeren. Zelf doe ik het altijd zo: kokkels kort gekookt, goed afgekoeld, vocht erbij en dan vacumeren. In een normale diepvries blijven ze zo zeker zes maanden goed, en in een diepvrieskast met constante temperatuur soms wel negen maanden. Het verschil in kwaliteit? Geloof me, dat proef je.
• Een kleine gewoonte die ik heb overgenomen van een visser: schrijf niet alleen de datum op het zakje, maar ook waar je de kokkels vandaan hebt. Bijvoorbeeld “27 maart – Waddenzee”. Waarom? Omdat je dan leert welke vangstplekken de lekkerste kokkels geven. Sommige gebieden geven vollere schelpen, andere een subtielere smaak. Het helpt je bovendien bij het terugvinden van favorieten.
• Een oude truc van mijn grootmoeder: kokkels uit de vriezer laat je langzaam ontdooien in een bakje melk, niet in water. De melk haalt de zilte smaak wat naar boven en zorgt dat ze sappig blijven. Geen idee waarom het zo goed werkt, maar het is een wereld van verschil. Laat ze wel langzaam ontdooien in de koelkast, niet op het aanrecht.
• Heb je kokkels ingevroren met schelp en al? Gooi die lege schelpen dan niet zomaar weg na het eten. Spoel ze schoon, droog ze en gebruik ze bij het maken van visbouillon of zelfs op de barbecue voor een beetje zee-aroma. Ook leuk: serveer een volgende keer een gerecht erin, als eetbare ‘lepeltjes’. Dat kleine detail maakt van een simpel bord pasta ineens iets bijzonders.

Veelgestelde vragen

Kun je rauwe kokkels invriezen?
Ja, dat kan, maar het is niet aan te raden. Door ze eerst kort te blancheren voorkom je dat ze taai of zanderig worden na het ontdooien.

Moet je kokkels eerst schoonmaken voor het invriezen?
Absoluut. Spoel ze grondig en laat ze ontzanden in zout water. Vuil of zand wil je echt niet in je vrieszakje.

Kun je kokkels in de schelp invriezen?
Ja, maar ze nemen wel meer plaats in. Zonder schelp zijn ze makkelijker te portioneren en sneller klaar voor gebruik.

Hoe weet je of een ingevroren kokkel nog goed is?
Ruik eraan na het ontdooien. Verse kokkels ruiken licht zilt en fris. Riek je een nare geur? Dan niet meer gebruiken.

Kan ik kokkels langer dan 3 maanden bewaren in de vriezer?
Ja, mits vacuüm verpakt. Dan kun je gerust 6 maanden of langer bewaren zonder kwaliteitsverlies.

Is het veilig om kokkels twee keer in te vriezen?
Nee. Eenmaal ontdooid moet je ze meteen gebruiken. Twee keer invriezen verhoogt de kans op bacterievorming.

Zijn bevroren kokkels net zo lekker als verse?
Ze komen heel dicht in de buurt, zeker als je ze goed hebt geblancheerd en verpakt. Echt vers blijft het lekkerst, maar ingevroren is een uitstekend alternatief.

Wilhelmus Hengstmengel

Auteur en kok

Als kok weet Wilhelmus Hengstmengel als geen ander lekker eten begint bij het op de jusite Manier bewaren van levensmiddelen. Hij heeft inmiddels ruim 15 jaar ervaring in de keuken (dus ook met het bewaren en invriezen van onder andere groente, fruit, vlees, vis, en gerechten), en schrijft artikelen en recepten voor diverse Nederlandstalige receptensites (onder andere deze site), en enkele Duitstalige receptensites. Als oud groenteboer weet hij veel over groenten en fruit, en door het veelvuldig koken ook veel over de bereiding van vlees en vis. En natuurlijk over het langer goed houden van voedingsmiddelen. Hij heeft een passie voor het schrijven over simpele gerechten en kookmethoden. is een geboren Rotterdammer, maar vandaag de dag een echte Tiroler en Wereldburger. Bewaren en invriezen is over de hele wereld nagenoeg hetzelfde, maar toch soms net even anders.

 https://www.wilhelmushengstmengel.nl/